تفسیر سوره مبارکه نساء آیه ۴۶ ...

یا زهراء سلام الله علیها

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

قرآن و حدیث

قرآن / انس با قرآن/تلاوت قرآن/حفظ قرآن / کتاب‌الله/ کتاب هدایت

خیر دنیا و آخرت

از حضرت امام صادق علیه السلام وارد است که فرمودند:

مردی از اهل کوفه نامه ای به محضر حضرت حسين بن علىّ نوشت بدين مضمون:

اى سيّد من و آقاى من! مرا خبر ده كه خير دنيا و آخرت چيست؟

حضرت براى او چنين نوشتند:

بِسْمِ اللَهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. أَمَّا بَعْدُ، فَإنَّ مَنْ طَلَبَ رِضَا اللَهِ بِسَخَطِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَهُ أُمُورَ النَّاسِ؛ وَ مَنْ طَلَبَ رِضَا النَّاسِ بِسَخَطِ اللَهِ‏ وَكَلَهُ اللَهُ إلَى النَّاسِ؛ وَ السَّلَام‏.

«بسم اللَه الرّحمن الرّحيم. امّا بعد، كسيكه رضاى خدا را طلب كند، گرچه همراه با ناراحتى و غضب مردم باشد، خداوند او را از امور مردم كفايت مى‏ كند. و كسيكه رضا و پسند مردم را طلب كند به غضب و سَخط خداوند، خداوند امور او را به مردم مى‏ سپارد؛ و السّلام.»

«لمعات الحسین علیه السلام» ص ۲۶

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

مؤمن حقیقی

حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام

لا يَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ الْإِيمَانِ حَتَّى يَعْلَمَ أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ أَنَّ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ وَ أَنَّ الضَّارَّ النَّافِعَ هُوَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَل‏

هیچ بنده ای مزۀ ایمان را نمی چشد مگر آنکه یقین داشته باشد که آنچه به او می رسد امکان نداشت که نرسد؛ و آنچه از دست می دهد امکان نداشت که به او برسد؛ و اینکه ضررزننده و نفع رساننده تنها خداوند عزّوجلّ است.

«کافی» ج ۱ ص ۵۸

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

نشان هویت ملت

امام خامنه ای:
شما، هم در این میدان بین‌المللیِ امسال، هم در برخی از میدانهای گذشته ارزشهای انسانی والایی را توانستید ارائه بدهید... ورزش قهرمانی آن وقتی ارزش دارد که هویّت یک ملّت را نشان بدهد

آنهایی که از ورزشکارهای اجاره‌ای و خریداری‌شده استفاده میکنند، آنها نمیتوانند هویّت ملّتشان را نشان بدهند؛ شماها با این رفتارهایتان هویّت ملّت ایران را نشان دادید؛ نشان دادید که جوانمردی وجود دارد، معنویّت وجود دارد. ۱۴۰۰/۶/۲۷

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِی قُلُوب
اوست که قلب‌ها را آرام می‌کند
سوره فتح، آیه ۴

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

تفسیر سوره مبارکه نساء آیه ۴۶

۴۶ مِنَ الَّذینَ هادُوا یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ یَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَیْنا وَ اسْمَعْ غَیْرَ مُسْمَع وَ راعِنا لَیّاً بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِی الدِّینِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنا لَکانَ خَیْراً لَهُمْ وَ أَقْوَمَ وَ لکِنْ لَعَنَهُمُ اللّهُ بِکُفْرِهِمْ فَلا یُؤْمِنُونَ إِلاّ قَلیلاً

ترجمه
۴۶ ـ بعضى از یهود، سخنان را از جاى خود، تحریف مى کنند; و (به جاى این که بگویند: «شنیدیم و اطاعت کردیم») مى گویند: «شنیدیم و مخالفت کردیم! و (نیز مى گویند:) بشنو! که هرگز نشنوى! (و مى گویند:) راعِناً (ما را تحمیق کن)» تا با زبان خود، حقایق را بگردانند و در آئین خدا، طعنه زنند. ولى اگر آنها مى گفتند: «شنیدیم و اطاعت کردیم; و سخنان ما را بشنو و به ما مهلت ده» براى آنان بهتر، و با واقعیت سازگارتر بود. اما خداوند، آنها را به خاطر کفرشان، از رحمت خود دور ساخته است; از این رو جز عده کمى ایمان نمى آورند.

تفسیر
این آیه، به دنبال آیات قبل، صفات جمعى از دشمنان اسلام را تشریح مى کند و به گوشه اى از اعمال آنها اشاره مى نماید. توجه مى دهد که: یکى از کارهاى آنها، تحریف حقایق و تغییر چهره دستورهاى خداوند بوده است، چنان که قرآن مى فرماید: «جمعى از یهودیان سخنان را از محل خود تحریف مى نمایند» (مِنَ الَّذینَ هادُوا یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ). این تحریف، ممکن است جنبه لفظى داشته باشد و یا جنبه معنوى و عملى، اما جمله هاى بعد مى رساند که منظور از تحریف در اینجا همان تحریف لفظى و تغییر عبارت است; زیرا آنها مى گویند: «ما شنیدیم و مخالفت کردیم»! (وَ یَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَیْنا). یعنى به جاى این که بگویند: سَمِعْنا وَ أَطَعْنا: «شنیدیم و فرمانبرداریم» مى گویند: شنیدیم و مخالفیم، و این درست به سخن کسانى مى ماند که گاهى از روى تمسخر و استهزاء مى گویند: «از شما گفتن و از ما گوش نکردن»! جمله هاى دیگر آیه نیز شاهد این گفتار است. بعد از آن، به قسمت دیگرى از سخنان عداوت آمیز و آمیخته با جسارت و بى ادبى آنها اشاره کرده، مى گوید: آنها مى گویند: «بشنو که هرگز نشنوى»! (وَ اسْمَعْ غَیْرَ مُسْمَع). و به این ترتیب، آنها براى نگهدارى یک عده از همه جا بى خبر، علاوه بر تحریف حقایق و خیانت در ابلاغ کتب آسمانى ـ که سرمایه اصلى نجات قوم و ملت آنها از چنگال ستمگرانى همچون فرعون را تشکیل مى داد به حربه ناجوانمردانه استهزاء و سخریه که حربه افراد خودخواه و مغرور و لجوج است متوسل مى شدند. و گاهى علاوه بر همه اینها از جمله هائى که مسلمانان پاکدل در برابر پیامبر(صلى الله علیه وآله)مى گفتند، سوء استفاده کرده و آن جمله ها را با معانى دیگرى به عنوان تکمیل سخریه هاى خود، به کار مى بردند، مانند جمله «راعِنا» که به معنى «ما را مراعات کن و به ما مهلت بده» بود. مسلمانان راستین در آغاز دعوت پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى این که خوب تر و بهتر سخنان او را بشنوند و به دل بسپارند در برابر پیامبر(صلى الله علیه وآله) این جمله را مى گفتند. ولى این دسته از یهود این جمله را دستاویز قرار داده و آن را مقابل آن حضرت، تکرار مى کردند و منظورشان معنى عبرى این جمله که «بشنو که هرگز نشنوى» بود، و یا معنى دیگر عربى آن را یعنى «ما را تحمیق کن»! اراده مى کردند اشاره به این که کار پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) ـ العیاذ باللّه ـ تحمیق و اغفال کردن مردم بوده است تمام اینها به منظور آن بود که: با زبان خود حقایق را از محور اصلى بگردانند و در آئین حق طعن زنند، مى فرماید: «تا با زبان خود حقایق را بگردانند و در آئین خدا طعنه زنند» (وَ راعِنا لَیّاً بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِی الدِّینِ). «لَىّ» (بر وزن حىّ) به معنى تابیدن طناب و مانند آن و به معنى تغییر و تحریف نیز آمده است. اگر آنها به جاى این همه لجاجت و دشمنى با حق، و جسارت و بى ادبى، راه راست را پیش مى گرفتند، برایشان بهتر بود، لذا مى فرماید: «اما اگر مى گفتند: ما کلام خدا را شنیدیم و از در اطاعت درآمدیم، سخنان ما را بشنو و ما را مراعات کن و به ما مهلت بده (تا حقایق را کاملاً درک کنیم) به نفع آنها بود و با عدالت و منطق و ادب کاملاً تطبیق داشت» (وَ لَوْ أَنَّهُمْ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنا لَکانَ خَیْراً لَهُمْ وَ أَقْوَمَ). سپس مى افزاید: «ولى آنها بر اثر کفر، سرکشى و طغیان از رحمت خدا به دور افتاده اند (و دل هاى آنها آن چنان مرده است که به این زودى، زنده و بیدار نمى گردد) فقط دسته کوچکى از آنها افراد پاکدلى هستند که آمادگى پذیرش حقایق را دارند، سخنان حق را مى شنوند و ایمان مى آورند» (وَ لکِنْ لَعَنَهُمُ اللّهُ بِکُفْرِهِمْ فَلا یُؤْمِنُونَ إِلاّ قَلیلاً). بعضى این جمله را جزء خبرهاى غیبى قرآن دانسته اند; زیرا همان طور که قرآن در این جمله خبر داده است در طول تاریخ اسلام، تنها عده کمى از یهود ایمان آوردند و به اسلام پیوستند و بقیه آنها از آن روز تا کنون، با اسلام سر جنگ داشته و دارند.

منبع:

https://t.me/fazylatha